Ελευθεροτυπία (9 Μαίου 2009)
H ημι-ολοκληρωτική «δημοκρατία» στη Νέα Τάξη
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ο πόλεμος κατά της «τρομοκρατίας» που ξεκίνησε η υπερεθνική ελίτ το 2001, με αφορμή τα γεγονότα της 9/11 όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά και εντείνεται καθημερινά, παρά τη χρησιμοποίηση άλλων όρων πιο «πολιτικώς ορθών» από τον δεξιοτέχνη της επικοινωνίας, τον «προοδευτικό» πρόεδρο Ομπάμα που εξακολουθεί να εξολοθρεύει με ίδιο ζήλο όπως ο προκάτοχος του, αλλά «προοδευτικά», τους λαούς του Αφγανιστάν, Ιράκ και τώρα Πακιστάν. Στην πραγματικότητα, η αντιτρομοκρατική νομοθεσία, και αντίστοιχη πρακτική, έχει διεισδύσει με μύριους τρόπους στις δυτικές αντιπροσωπευτικές «δημοκρατίες», οδηγώντας στη δημιουργία νέων ημι-ολοκληρωτικών καθεστώτων. Η πρακτική αυτή εντείνεται, σε αναλογία με την λαϊκή αντίδραση για την καθαρή ληστεία του κοινωνικού πλούτου από τράπεζες, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τις οικονομικές ελίτ γενικότερα, για την οικονομική κρίση που δημιούργησαν, την οποία πληρώνουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με ανεργία, φτώχεια και εργασιακή ανασφάλεια.
Τον «πόλεμο» αυτόν τον ξεκίνησε η υπερεθνική ελίτ, σε συνεργασία με τις ντόπιες ελίτ και τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα που καρπώνονται τα οφέλη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με προφανή στόχο τον έλεγχο των πληθυσμών μπροστά στην εντεινόμενη ανισότητα που αναπόφευκτα επέφερε η διεθνοποίηση της οικονομίας της αγοράς. Αυτό, άλλωστε, προκύπτει σαφώς από το γεγονός ότι ο «πόλεμος» αυτός σήμερα συνεχίζεται και εντείνεται στην Δύση, ενώ η «τρομοκρατία» που έδωσε την αφορμή γι αυτόν, έχει ουσιαστικά εξαφανιστεί! Στις ΗΠΑ, σχεδόν δέκα χρόνια μετά την 9/11, δεν έγινε καμιά άλλη επίθεση από την δήθεν παντοδύναμη Αλ Κάιντα και τα παρακλάδια της, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι «τρομοκρατικές» ενέργειες, μετά από κάποιες σπασμωδικές δραστηριότητες τοπικών ομάδων Ισλαμιστών πριν μερικά χρόνια, σε έμπρακτη αντίθεση τους για το πογκρόμ των αντιστεκόμενων στο Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη κ.λπ., έχουν σταματήσει. Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδισε τις ντόπιες δυτικές ελίτ να εξαπολύσουν εναντίον των εγχώριων Ισλαμιστών μια πρωτόγνωρη κρατική τρομοκρατία που ενισχύουν παντοιοτρόπως τα διεθνή ΜΜΕ.[1] Δεν είναι, επομένως, περίεργο ότι ακόμη και η πρόσφατα συνταξιοδοτηθείσα αρχηγός της Βρετανικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙ5 δήλωνε πριν μερικούς μήνες ότι «η αντίδραση στα γεγονότα της 9/11 ήταν μια πελώρια υπερ-αντίδραση»![2]
Αλλά, ας έλθουμε σε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα του αυξανόμενου ολοκληρωτισμού της δυτικής «δημοκρατίας», αρχίζοντας με την Βρετανία, την μητέρα του κοινοβουλευτισμού. Είναι γνωστή η αλληλουχία τρομονόμων που εισήγαγαν οι σοσιαλφιλελεύθεροι (αν όχι σοσιαλφασίστες!) του «Νέου» Εργατικού κόμματος τα τελευταία χρόνια, με αφορμή τη βομβιστική επίθεση στο Λονδίνο του 2005. Έτσι, σειρά ατομικών ελευθεριών, που είχαν κατακτηθεί μετά από, συχνά αιματηρούς, αγώνες αιώνων, υπονομεύθηκαν με κάθε τρόπο για χάρη της δήθεν «ασφάλειας» των πολιτών και ακόμη και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων, που κάνουν σαμποτάζ σε εργαστήρια που πειραματίζονται με άτυχα ζώα, καταδικάζονται τώρα ως «τρομοκράτες» σε μακρόχρονες ποινές φυλάκισης για χάρη της προστασίας της περιουσίας.[3] Παράλληλα, 4 εκατομμύρια χαφιεδοκάμερες παρακολουθούν τους πολίτες σε κάθε βήμα όταν βγαίνουν από το σπίτι τους και μια τεράστια βάση δεδομένων έχει στηθεί για το φακέλωμα άλλων 4 εκ Βρετανών πολιτών,[4] ενώ τα τηλεφωνήματα και τα εμεηλς όλων των πολιτών καταγράφονται. Αντίστοιχα, συνελήφθησαν ως «τρομοκράτες» προ εβδομάδων 114 οικολόγοι ακτιβιστές διότι προετοίμαζαν «βλάβη κατά της περιουσίας» εναντίον ηλεκτροπαραγωγικού εργοστασίου που χρησιμοποιεί άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ―δημιουργώντας πολύ μεγαλύτερη βλάβη στο κλίμα με τις εκπομπές θερμοκηπίου που παράγει. Άλλωστε, παρόμοιοι «ακτιβιστές για το κλίμα», που μετείχαν στη διαδήλωση ενάντια στην Συνδιάσκεψη των ελίτ «της Ομάδας των 20» στο Λονδίνο, δέχτηκαν την ιδιαίτερη αστυνομική περιποίηση από «κουκουλοφόρους» αστυνομικούς που έκρυβαν και τα διακριτικά της ταυτότητας τους, με δεκάδες απρόκλητους τραυματισμούς και συλλήψεις.[5] Στην ίδια διαδήλωση αποδείχθηκε, χάρη στο φιλμ από το κινητό πολίτη, η αστυνομική κτηνωδία που οδήγησε στο θάνατο Λονδρέζου εφημεριδοπώλη, τον οποίο η Σκοτλαντ Γιαρντ (καθώς και τα ΜΜΕ πριν αποκαλυφθεί το φιλμ) προσπάθησαν να συγκαλύψουν ως οφειλόμενο σε «φυσικά αίτια».
Λίγες ημέρες αργότερα, το Στρασβούργο μεταμορφώθηκε σε αστυνομοκρατούμενη πόλη, με άγριες βιαιοπραγίες κατά διαδηλωτών και μαζικές συλλήψεις, για να μπορέσουν να εορτάσουν ανενόχλητα οι πολιτικές και στρατιωτικές ελίτ τα γενέθλια του ΝΑΤΟ, του «αμυντικού» συμφώνου για την προστασία της ελευθερίας μας (που προς το παρόν «αμύνεται» σφάζοντας οικογένειες Αφγανών αγροτών). Έτσι, σήμερα, οποιαδήποτε προσέγγιση των «λαοπρόβλητων» ηγετών από τους υπηκόους τους αποκλείεται, όχι τόσο για την προστασία τους, όπως ισχυρίζονται, όσο για να μην εμφανίζονται πια ενοχλητικές εικόνες στα τηλεοπτικά κανάλια, όπως στις πρώτες εκδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης.
Στην Ελλάδα, τα «Δεκεμβριανά» έδωσαν την κατ’ εξοχήν αφορμή για την εντατικοποίηση της κρατικής τρομοκρατίας, με την υποστήριξη σημαντικού τμήματος του πληθυσμού που, με την αποφασιστική βοήθεια των ΜΜΕ, «τρομοκρατήθηκε» από την κοινωνική έκρηξη και επέλεξε ―αν πιστέψουμε στις δημοσκοπήσεις― όπως άλλωστε και στην υπόλοιπη Δύση, την «ασφάλεια» αντί για τις ατομικές ελευθερίες. Έτσι, με τις προτεινόμενες ιδιώνυμες ρυθμίσεις, που μας επαναφέρουν στο ημι-δικτατορικό μετεμφυλιακό καθεστώς, το αδίκημα της διατάραξης της κοινής ειρήνης μετατρέπεται από πλημμέλημα σε κακούργημα τιμωρούμενο με ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα χρόνια! Παράλληλα, επανέρχεται η περιβόητη «περιύβριση αρχής», ενώ ιδιαίτερη μεταχείριση επιφυλάσσεται για τα νέα «μιάσματα», τους «κουκουλοφόρους», δηλαδή τους ακτιβιστές που καλύπτουν τα πρόσωπα τους για να προφυλαχθούν από τα δηλητηριώδη χημικά που χρησιμοποιούν οι Αρχές, αλλά και από την αυθαίρετη σύλληψη. Και αυτό, την ίδια στιγμή που οι φύλακες της τάξης είναι οι κατ’ εξοχήν κουκουλοφόροι με τα κράνη κ.λπ. που ―νόμιμα― κρύβουν το πρόσωπο τους, ενώ επί πλέον κρύβουν ―παράνομα― και τα διακριτικά της ταυτότητας τους. Ο στόχος είναι προφανής: η τρομοκράτηση των διαδηλωτών με την απειλή σίγουρης φυλάκισης εάν ξεφύγουν από τα όρια για τις διαδηλώσεις (π.χ. εάν κάνουν ζημιά στην περιουσία πολυεθνικών ή σε Τράπεζες) που καθιερώνουν οι ίδιες οι ελίτ!
Τέλος, οποιαδήποτε κρατική τρομοκρατία θα ήταν ανίσχυρη αν δεν συνοδευόταν από το αναγκαίο συμπλήρωμα της, την καταπίεση του πνεύματος. Και αυτή δεν ασκείται μόνο έμμεσα από τα ΜΜΕ, και ιδίως τα τηλεοπτικά, που περιθωριοποιούν ή εξαφανίζουν κάθε άποψη που δεν παραμένει απλώς στην «μικροπολιτική» των κομματικών αντιδικιών, αλλά αμφισβητεί τους ίδιους τους συστημικούς θεσμούς και αντίστοιχες αξίες. Η καταπίεση αυτή ασκείται και άμεσα, μετά την 9/11, εναντίον της ακαδημαϊκής ελευθερίας, ιδιαίτερα στη χώρα που, κατά τον «αναρχικό» Τσόμσκι,[6] είναι μια «ασυνήθιστα ελεύθερη χώρα»: τις ΗΠΑ ―όπως έδειξε μόλις εκδοθέν βιβλίο[7] για την καταπίεση της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Και αυτό, δεν είναι καθόλου περίεργο, όπως σημειώνω στο ίδιο βιβλίο, εφόσον «σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι κάθε ατομική ελευθερία, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της ακαδημαϊκής, υπονομεύεται αποτελεσματικά, τόσο εξαιτίας των συστημικών περιορισμών της νεοφιλελεύθερης οικονομίας της αγοράς, όσο και λόγω των αντίστοιχων περιορισμών μετά την ημι-ολοκληρωτική διαμόρφωση της αντιπροσωπευτικής “δημοκρατίας”».
[1] Press Association, “Study shows «demonization» of Muslims”, The Guardian (14/11/2007). http://www.guardian.co.uk/media/2007/nov/14/pressandpublishing.religion
[2] Richard Norton-Taylor, “Response to 9/11 was huge overreaction”, The Guardian (18/10/2008). http://www.guardian.co.uk/politics/2008/oct/18/stella-rimington-9-11-mi5
[3] Don Mackay, “4 years for animal rights terror chief”, Daily Mirror (7/3/2007). http://www.mirror.co.uk/news/top-stories/2007/03/07/4-years-for-animal-rights-terror-chief-115875-18716095/
[4] Alan Travis, “Lords: rise of CCTV is threat to freedom”, The Guardian (6/2/2009). http://www.guardian.co.uk/uk/2009/feb/06/surveillance-freedom-peers
[5] Geοrge Monbiot, “Testerical, violent policing is nothing new. What's new is protesters' resolve”, The Guardian International Edition (21/4/2009).
[6] Βλ. π.χ. την συνέντευξη Τσόμσκι στην Ελευθεροτυπία (31/7/1995).
[7] Academic Repression: Reflections from the Academic Industrial Complex (AK Press : Spring 2009 (ed. by A. Nocella, Steven Best & Peter McLaren). http://www.myspace.com/academicrepression