O καπιταλισμός του Τσόμσκι

ο μετακαπιταλισμός του Άλμπερτ

και η Περιεκτική Δημοκρατία

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ


PDF

 

αγοράστε το βιβλίο - ενισχύστε το Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία

Περιεχόμενα Βιβλιοκριτικές, Διάλογοι & Παρουσιάσεις  



Στο βιβλίο αυτό αναπτύσσεται ένας ένας συστηματικός αντίλογος από ριζοσπαστική σκοπιά στις θεωρητικές απόψεις των Τσόμσκι και Άλμπερτ, με στόχο να διευκολυνθεί ο εποικοδομητικός διάλογος στην αντισυστημική Αριστερά. 

Το πρώτο μέρος γίνεται μία κριτική αξιολόγηση των σημερινών θεωρητικών απόψεων του Τσόμσκι για το καπιταλιστικό σύστημα και τις αξίες του, με βάση κάποια θεωρητικά κείμενα του Τσόμσκι, που νομίζω είναι αντιπροσωπευτικά του έργου ενός πολυγραφότατου συγγραφέα και αναλύονται κριτικά οι σημερινές του πολιτικές θέσεις. Μολονότι κανένας δεν αμφισβητεί τη συμβολή του Τσόμσκι στην ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και την αποκάλυψη των εγκλημάτων της Αμερικανικής ελίτ, δε συμβαίνει το ίδιο και με το θεωρητικό πλαίσιο της ανάλυσης αυτής και ιδιαίτερα τις απόψεις του για τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος, το χαρακτήρα της οικονομίας της αγοράς και της σημερινής της διεθνοποίησης, τη σημασία του ανταγωνισμού και του συναφούς ρόλου του Κράτους, καθώς και τις συνακόλουθες θέσεις του για το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ. Το συμπέρασμα που συνάγεται από την κριτική αξιολόγηση του θεωρητικού αυτού πλαισίου του πολιτικού έργου του Τσόμσκι είναι ότι η ανάλυσή του είναι πολύ πιο συγγενής με τη φιλελεύθερη ανάλυση της οικονομικής Ιστορίας παρά με τη σοσιαλιστική (Μαρξιστική ή ελευθεριακή).

Το δεύτερο μέρος είναι αφιερωμένο σε μία κριτική αντιπαράθεση του μοντέλου συμμετοχικών οικονομικών (Parecon) του Μαΐκλ Άλμπερτ σε σχέση με το πρόταγμα της Περιεκτικής Δημοκρατίας. Το συμπέρασμα του βιβλίου είναι ότι μολονότι το μοντέλο Parecon πιθανό να αντιπροσωπεύει την καλύτερη προσπάθεια μέχρι σήμερα στο σοσιαλιστικό σχεδιασμό και την αφομοίωση των μαθημάτων που μας δίδαξε η ιστορική αποτυχία του, δεν είναι δομικά σε θέση να εξασφαλίσει τις θεσμικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη δημιουργία μιας νέας μορφής κοινωνικής οργάνωσης, που θα επανενσωμάτωνε την κοινωνία με την οικονομία, την πολιτεία και τη Φύση.

 

 

Επιστροφή