Οι αριστεροί «δημοκράτες» που διαχειρίζονται το blog youpayyourcrisis.blogspot.com μας έδειξαν τo αληθινό προσωπό τους. Μας έκαναν επίδειξη δύναμης όπως αυτή απορρέει από την κατοχή και διαχείριση (για να το πούμε και μαρξιστικά) ενός μέσου πληροφόρησης όπως το blog τους. Καλαμοκαβαλημένοι όντες/ούσες, το μόνο που καταφέρνουν τελικά είναι να μας υπενθυμίζουν τη λαική ρήση: "Εκανε και η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο". Ας δούμε γιατί:

1)      Η διαχειρίστρια επιλέγει να βάλει το άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου το οποίο (μαζί με τα σχόλια) μπορείτε να βρείτε και να διαβάσετε  εδώ:  http://bit.ly/wSXgFw. Όπως μάλιστα ψευδέστατα ισχυρίζεται (δείτε και παρακάτω) -βάζοντας το προσωπικό της λιθαράκι συκοφάντησης- υποτίθεται ότι παρακλήθηκε από τον Τάκη Φωτόπουλο για την ανάρτηση αυτού!

2)    Ακολουθεί ο ορυμαγδός των άναρθρων κραυγών των σχολιαστών που είχε όμως μία κοινή συνισταμένη όπως μπορεί να διαπιστώσει και ο πιο ανυποψίαστος και αγαθός αναγνώστης: Μην ξαναβάλετε το Φωτόπουλο, εξαφανίστε το Φωτόπουλο. (plan A)

3)      Ο γράφων αποφασίζει να στηρίξει τη συνέπεια των λόγων και το ορθό θεωρητικό οικοδόμημα των αναλύσεων του αρθρογράφου (μέρος του οποίου αντικατοπτρίζεται και στο επίμαχο άρθρο) τουλάχιστον σε ότι αφορά στην ελληνική οικονομία και κοινωνία κάτι που αποδείχτηκε από τα οικονομικά γεγονότα εκ’των υστέρων, ακόμα και χρόνια μετά..

4)      Η εμπεριστατωμένη (με συγκεκριμένες αναφορές σε παρελθοντικά άρθρα του συγγραφέα και αντιστοίχηση σε αδιάψευστα οικονομικά γεγονότα) επιχειρηματολογία μου, καθώς και το να βρεθεί έστω ένας να στηρίξει τον υπό «λιθοβολισμό» αρθρογράφο χαλώντας τους το πανηγύρι, φαίνεται ότι ενόχλησε πολύ. Μπήκε λοιπόν σε δράση το plan B: «Στρέψτε τη συζήτηση εκεί που (νομίζουμε) ότι μάς συμφέρει/βολεύει». Μου απαγγέλθηκε ως συνέπεια, ερωτηματολόγιο με θέματα τα οποία ουδόλως σχολίασα και ασχολήθηκα. Τους απάντησα καταλλήλως για το αναφαίρετο δικαίωμά μου να σχολιάζω το θέμα που εγώ κάθε φορά θέλω, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι το σχόλιο θα σχετίζεται με το υπό εξέταση άρθρο, προϋπόθεση που ίσχυε στην προκείμενη. Παράλληλα αντέκρουσα τους προσβλητικούς (και άσχετους) καταχρηστικούς χαρακτηρισμούς για ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης.

5)      Ξεκίνησε τότε η γνωστή επικόλληση των «κατάλληλων» ταμπελών (Plan C), μιας και η ένδεια των (αντ)επιχειρημάτων δεν τους επέτρεπε να κάνουν κάτι καλύτερο ώστε να κερδίσουν τις εντυπώσεις. Σχεδόν μόνιμο γνώρισμα της ίδιας κατηγορίας ανθρώπων είναι να αποδίδουν ιδιότητες και να προσάπτουν κατηγορίες που αντικαθρεφτίζονται σε αυτούς. Έτσι κατηγορήθηκα ως «πατερούλης», «προσωπολάτρης», «ότι δεν επιτρέπω κριτική στο Φωτόπουλο», αλλά και άλλα πιο αφηρημένα όπως «μάγκας», «βλαξ», «μπουρδολόγος», «μη αυθύπαρκτος», «χουλιγκάνος», «αηδιαστικός» κλπ

6)      Το πρωί της Δευτέρας κατά τις 8.30 έγραψα ένα σχόλιο (βλέπε παρακάτω) ως απάντηση σε όλα αυτά αποκαλύπτοντας και το τί βρίσκεται ουσιαστικά από κάτω. Και -τώρα ερχόμαστε στο ουσιώδες- η διαχειρίστρια δεν ανήρτησε το σχόλιο-απάντηση. Το ξανάγραψα και το ξανάστειλα άλλες δύο φορές αλλά τίποτα. Έπειτα από επικοινωνία με την Περιεκτική Δημοκρατία (ΠΔ) για να καταγγείλω το γεγονός,  μού επιβεβαίωσαν (στέλνοντάς μου και την αντίστοιχη επικοινωνία τους με τη διαχειρίστρια) ότι και τα δικά τους σχόλια φιμώθηκαν!!! Η διαχειρίστρια μάλιστα αφού ισχυρίστηκε ψευδώς ότι παρακλήθηκε να βάλει το άρθρο (!) δικαιολογήθηκε προς την ΠΔ με το σκεπτικό ότι τα σχόλιά τους είχαν υβριστικό περιεχόμενο. Σε ότι αφορά στο δικό μου σχόλιο, το οποίο υπάρχει παρακάτω για να βγάλετε μόνοι σας συμπέρασμα, δεν υπάρχει κάτι το υβριστικό. Εκτός και αν σε μια βαθιά κρίση σεμνοτυφίας  το γυναικείο γεννητικό όργανο στη γλώσσα της αργκώ και βαλμένο μέσα στη λαική ρήση «και του μουνιού χτενίσματα» είναι υβριστικό. Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι είναι:  Κάντε τη σύγκριση με τα υπόλοιπα από την άλλη πλευρά υβριστικά και προσωπικώς προσβλητικά σχόλια (βλέπε παρ.5) που ελεύθερα αναρτώνταν χωρίς ανάλογη λογοκρισία!! Δεν είναι να πεις ότι ήθελε η διαχειρίστρια να αποφύγει τις «φασαρίες» στο blog της! Γιατί στη χειρότερη θα τα «έκοβε» όλα, όχι επιλεκτικά. Αυτό μόνο θα τη δικαιολογούσε.

Τι συμπέρασμα βγαίνει από όλη αυτή την ιστορία;