Περιεκτική Δημοκρατία, τεύχος 12 (Μάιος 2006)


 

Εισαγωγικό Σημείωμα

 

Συντακτική Ομάδα

 

 

Κάθε ανεξάρτητο αντισυστημικό περιοδικό αντιμετωπίζει σήμερα πολλές δυσκολίες, και το ανά χείρας περιοδικό δεν αποτελεί εξαίρεση. Παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες (οικονομικές, «θάψιμο» από τα ΜΜΕ κ.τ.λ. –με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις από κάποια έντυπα της αντισυστημικής Αριστεράς– κ.α.) το 12ο τεύχος του περιοδικού μας είναι πραγματικότητα, και ευχαριστούμε όλους όσους το στηρίζουν και συμβάλλουν στην έκδοσή του.
 

Την ύλη ανοίγει ένα εκτενές θεωρητικό άρθρο που προσπαθεί να αναλύσει τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή (συγκεκριμένα στο Ιράν και την Παλαιστίνη) και να καταδείξει πως συνδέονται με τα συμφέροντα του συστήματος της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης που την υλοποιεί. Από τον πρώτο πόλεμο στον Κόλπο, κι έπειτα (στο Αφγανιστάν, ξανά το Ιράκ κ.τ.λ.), η υπερεθνική ελίτ έχει εξαπολύσει μια ολέθρια επίθεση στις χώρες της Μέσης Ανατολής για να σαρώσει κάθε καθεστώς που εμποδίζει εκεί την ομαλή αναπαραγωγή και λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας». Οι τελευταίες χώρες ή τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που αντιστέκονται πρέπει να συντριβούν για να είναι πια απόλυτος ο έλεγχος των αποθεμάτων πετρελαίου από την υπερεθνική ελίτ αλλά και γενικότερα η μετατροπή της Μέσης Ανατολής σε παράδεισο ανοιχτών αγορών για τα επιχειρηματικά σχέδια της υπερεθνικής υπερτάξης. Αυτή η προσπάθεια επικράτησης της Νέας Τάξης επιχειρείται σε όλον τον πλανήτη και από την αντίσταση των λαών στη Μέση Ανατολή εξαρτάται σημαντικά η μοίρα όλων μας. Για την Παλαιστίνη συγκεκριμένα, (αλλά και τη Μέση Ανατολή γενικότερα, με την επίθεση εναντίον του Ιράν επί θύραις), προτείνεται ως βραχυπρόθεσμη λύση μαζί με τον τερματισμό της κατοχής η δημιουργία ενός ενιαίου πολυπολιτισμικού κράτους εβραίων και παλαιστινίων ως πρώτο βήμα για μια συνομοσπονδία Περιεκτικής Δημοκρατίας των λαών της περιοχής. Αυτή η διεθνιστική λύση ξεπερνά τους εθνικισμούς και των δύο πλευρών και φυσικά αποτελεί συντριπτικό χτύπημα στα συμφέροντα της Νέας Τάξης και του εκεί χωροφύλακά της, δηλ. του σιωνιστικού Ισραήλ.
 

Τα επόμενα δύο άρθρα ασχολούνται με το φαινόμενο της διαφθοράς. Το πρώτο καταδεικνύει με σαφήνεια ότι το πρόβλημα της διαφθοράς συνδέεται με το σύστημα που επιτρέπει τη συγκέντρωση της δύναμης/ εξουσίας στα χέρια των ελίτ μέσω της αγοράς και της αντιπροσώπευσης και ότι συνεπώς η επίλυσή του δεν μπορεί να επέλθει με περισσότερη «διαφάνεια», «επανίδρυση του κράτους» και άλλες παρόμοιες αερολογίες, παρά με την κατάργηση των απώτερων αιτιών της διαφθοράς που δεν είναι άλλες παρά η ανισοκατανομή δύναμης/εξουσίας σε κάθε κοινωνικό τομέα, δηλαδή την κατάργηση του ίδιου του συστήματος που γεννά τη διαφθορά. Το δεύτερο, με οξυδέρκεια περιγράφει τα κυκλώματα και τις ισχυρές ομάδες συμφερόντων που λυμαίνονται με κάθε μέσο την εξουσία και τον πλούτο, με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτά τα κυκλώματα δρουν σε όλους τους τομείς, από την πολιτική μέχρι τις διατροφικές επιχειρήσεις. Όπως καταδεικνύεται στο άρθρο, μοναδική προοπτική για το ξερίζωμά τους αποτελεί η δημιουργία ενός μαζικού λαϊκού κινήματος που θα διεκδικήσει όλη την εξουσία για να τη διαχειρίζονται οι αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις των δήμων και οι συνομοσπονδίες τους.
 

Στον απόηχο των δυναμικών κινητοποιήσεων της Γαλλίας, αλλά και των συνεχιζόμενων κινητοποιήσεων των εργαζομένων στην Ελλάδα (κατάληψη της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων, απεργία εργαζομένων τοπικής αυτοδιοίκησης, κινητοποιήσεις τραπεζοϋπαλλήλων κ.τ.λ.), δημοσιεύουμε στη συνέχεια ένα μέρος από ομιλία που διοργάνωσε η ομάδα Θεσσαλονίκης της Περιεκτικής Δημοκρατίας, με θέμα την κλιμάκωση των αγώνων. Καταδεικνύεται ότι σήμερα δεν επαρκεί η απλή κινητοποίηση για αμυντικά αιτήματα αλλά, προκειμένου οι αγώνες να είναι αληθινά αποτελεσματικοί, πρέπει να συνδέονται με το σύστημα που παράγει την οικονομική κρίση. Απαιτείται ένα αντισυστημικό μέτωπο που θα πλαισιώνει όλες τις κινητοποιήσεις και το οποίο θα έχει συγκεκριμένους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Η πρόταση της Περιεκτικής Δημοκρατίας γι’ αυτούς τους στόχους περιγράφεται διεξοδικά.
 

Τέλος, δημοσιεύουμε προκήρυξη που μοίρασε το Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία με αφορμή το θέμα των υποκλοπών.

 

Για τεχνικούς λόγους, το τρίτο και τελευταίο μέρος του άρθρου για την Παιδεία θα δημοσιευθεί στο επόμενο τεύχος.

 

Κάνουμε έκκληση για ανανέωση των συνδρομών, καθώς και για στήριξη και διάδοση του περιοδικού. Η υπόθεση για την οποία μαχόμαστε μας αφορά όλους!