Περιεκτική Δημοκρατία, τεύχος 13, Σεπτέμβριος 2006
Μια θλιβερή περίπτωση οπορτουνισμού
Είναι πολύ θλιβερό καθήκον να αναγκάζονται οι παλιοί συνεργάτες του πρώτου υπεύθυνου σύνταξης του περιοδικού (τεύχη 1-4) να στρέφονται εναντίον του. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτό γίνεται με τις άθλιες συνθήκες που επέβαλε ο ίδιος στους τ. συνεργάτες του. Ξέρουμε πόσο οι εσωτερικές διαμάχες (δικαιολογημένα) κουράζουν τους αναγνώστες, ιδιαίτερα τους φίλους που αγκάλιασαν το προταγμα της Περιεκτικής Δημοκρατίας από την αρχή και μόνο παρόμοιες διαμάχες δεν περίμεναν να δουν. Όμως δεν πρόκειται καν για πολιτική διαμάχη, παρόλη την όψιμη αστεία προσπάθεια του Α. Γκεζερλη (Α.Γ.) να προσδώσει και πολιτική διάσταση στη διαμάχη (βλ τα «Θραύσματα κριτικής της ΠΔ» (!) που δημοσιεύσαμε στο τ. 8). Ο Α.Γ. όχι μόνο δεν εκδήλωσε ποτέ, δημόσια η ιδιωτικά, την παραμικρή πολιτική διαφωνία, σε όλη τη διάρκεια της τριετούς συνεργασίας του με το ΠΔ και το διεθνές περιοδικό Democracy & Nature αλλά, αντίθετα, όπως ξέρουν οι αναγνώστες αυτού του περιοδικού και μπορούν να μάθουν οι Αγγλομαθείς αναγνώστες επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα του διεθνούς, ο Α.Γ. ήταν κάθε άλλο παρά φειδωλός στην ενθουσιώδη υποστήριξη του προταγματος της ΠΔ, τις βασικές ιδέες και ανάλυση του οποίου άλλωστε αναπαρήγαγε σε κάθε δημόσιο κείμενο του.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σήμερα και ενώ, όπως θα δούμε, έχει αποδυθεί σε μια άθλια εκστρατεία κατασυκοφάντησης των πρώην συνεργατών του και μείωσης του προταγματος της ΠΔ, ο ίδιος δεν διστάζει να προβάλλει ως κύρια (κατά βάση , μοναδικά) προσόντα του στα βιογραφικά του στοιχεία τις δημοσιεύσεις και τη θέση του στα περιοδικά της ΠΔ, του προτάγματος δηλαδή που σήμερα λοιδορεί και προσπαθεί με κάθε τρόπο να βλάψει! Όσον αφορά την ανώνυμη από μέρους του λασπολόγηση του θεμελιωτου του προταγματος της ΠΔ αρκεί να σημειωθεί ότι ο Τ.Φ. έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο σε σχέση με τη συγγραφική δραστηριότητα του Α.Γ. όσο και στην μετατροπή του, από ένα άγνωστο φοιτητή στα είκοσι χρόνια της ζωής του με μηδενική σημαντική πολιτική η συγγραφική δραστηριότητα, στον υπεύθυνο σύνταξης του ΠΔ και βοηθό στη διεύθυνση σύνταξης του έγκυρου διεθνούς περιοδικού—θέση που πολλοί με αναγνωρισμένο τεράστιο συγγραφικό έργο επιδίωκαν—ακριβώς γιατί διέβλεπε σε αυτόν το ΔΥΝΑΜΙΚΟ ενός πιθανού σημαντικού πολιτικού συνεργάτη.
Ο Α.Γ. αποχώρησε από το περιοδικό στα τέλη του 2003, ταυτόχρονα με την αναχώρηση του από την Ελλάδα για να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ. Η αφορμή ήταν ότι δεν ανεχόταν από κανένα, ούτε ακόμη και από τον Τάκη Φωτόπουλο, με μια τεραστία συγγραφική πείρα πίσω του, συμβουλές (τις οποίες τις χαρακτήριζε ‘επεμβάσεις’) στη μεταφραστική του δουλειά –μια κανονική διαδικασία στην έκδοση ενός περιοδικού, ιδιαίτερα μάλιστα ενός πολιτικού περιοδικού όπως η ΠΔ που φιλοδοξούσε πάντα να είναι προϊόν συλλογικής δουλειάς. Στη συνέχεια ανακάλυψε (αφού είχε φύγει βέβαια από το περιοδικό) ότι είχε παραμεριστεί ως επιμελητής έκδοσης και ότι υπήρχαν και άτυπες ιεραρχικές δομές στο περιοδικό—πράγμα βέβαια όχι μόνο φανταστικό αλλά και τελείως αντιφατικό με τις ίδιες τις βασικές αρχές οργάνωσης που προβάλλει το προταγμα της ΠΔ. Όταν όμως δεν τον ακολούθησε κανένας από τους συνεργάτες του περιοδικού στις «ανακαλύψεις» του αυτές αλλά αντίθετα όλοι τον αποδοκίμασαν άμεσα η έμμεσα, ο Α.Γ. δεν είχε κανένα δισταγμό να στραφεί και εναντίον των παλαιών συνεργατών του που άρχισε να τους βρίζει ως «υποχείρια», Σταλινικούς παρακεντέδες κλπ. Από εκεί άρχισε ο ολισθηρός κατήφορος του που έφθασε στα σημερινό άθλιο κατάντημα που ούτε οι χειρότεροι εχθροί της ΠΔ (και οι αντισυστημικες μας θέσεις έχουν δημιουργήσει παρά πολλούς εχθρούς όπως όλοι ξέρουν!) δεν έχουν ακόμη φθάσει-- αν και τελευταία δεν διστάζει καν να συνεργάζεται με αυτούς εναντίον μας όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Δεν χρειάζεται, ούτε θα ενδιέφερε τους αναγνώστες, να μπούμε σε μια ψυχογραφική η πολιτική ανάλυση του φαινομένου αυτού που ούτε πρωτόγνωρο ούτε ανεπανάληπτο είναι, μολονότι το μέγεθος της θρασύτητας κάποιου που ακόμη βρίσκεται στα πρώτα βήματα της ζωής του πράγματι ξαφνιάζει, αν σκεφτούμε ότι σημαντικοί διανοητές, όταν ήταν στην ηλικία του, δεν είχαν ποτέ διανοηθεί να χαρακτηρίσουν «άσχετους» ανθρώπους των οποίων το συγγραφικό έργο αναγνωρίζεται διεθνώς και μεταφράζεται σε δεκάδες ξένων γλωσσών. Είναι όμως προφανές ότι αυτός ο «μικρός γίγας» της σκέψης έχει τέτοια αυτοπεποίθηση που ούτε οι μεγαλύτεροι Γίγαντες της σκέψης δεν είχαν στην ηλικία του και είναι γνωστό ότι η τεραστία αυτοπεποίθηση είναι χαρακτηριστικό ανόητων ανθρώπων που δεν αξίζει να μας απασχολήσει. Θα περιοριστούμε επομένως στην απαρίθμηση των αθλιοτήτων του εναντίον του προταγματος της ΠΔ που αποκορυφώθηκαν τους τελευταίους δυο μήνες.
Ο κατήφορος του Α.Γ. ξεκίνησε όταν μερικούς μήνες μετά την αποχώρηση του από την ΠΔ και ενώ ο Τ.Φ. –παρά την υβριστική συμπεριφορά του Α.Γ. εναντίον του πριν—πρότεινε την αναδημοσίευση κειμένου του από το D&N σε διεθνές έργο με επιμελητή τον διεθνούς κύρους διανοητή Steve Best. Ο Α.Γ. όχι μόνο δεν ευχαρίστησε για την τιμητική πρόσκληση αλλά απαίτησε να επιβάλλει τίτλο διαφορετικό από τον αρχικό με τον οποίο δημοσιεύθηκε το άρθρο του, ο οποίος υποδήλωνε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το προταγμα της ΠΔ «μπουσουλούσε» μέχρι τότε, ενώ η κριτική στην οποία υποτίθεται μόλις ανοιγόταν (πράγμα βέβαια εντελώς αναληθές αφού το D&N είναι γεμάτο με κριτικούς διάλογους πάνω στην ΠΔ) το ενηλικιωσε --προφανώς και λόγω της συμμετοχής του μικρού αυτού γίγαντα της σκέψης!) Όταν τόσο ο Τ.Φ. όσο και ο Steve Best εξεδήλωσαν τη ρητή αντίθεση τους σε αυτό, άρχισε να εξυβρίζει με τον χειρότερο τρόπο και τους δυο! Επειδή μάλιστα ο Τ.Φ. καλόπιστα πρότεινε το άρθρο και στον Guido Galafassi, διευθυντή Αργεντινεζικου περιοδικού (με τον αρχικό του βέβαια τίτλο), όταν το έμαθε ο Α.Γ. ήλθε σε απευθείας επαφή με αυτόν και του ζήτησε να βάλει όχι μόνο τον νέο υποτιμητικό τίτλο αλλά και να προσθέσει ακόμη και τα «θραύσματα κριτικής» εναντίον του προτάγματος της ΠΔ. Ο Galafassi, σε αμηχανία μπροστά στο οξύμωρο του μέχρι τότε ενθουσιώδους υποστηρικτου της ΠΔ να προτείνει άρθρο του με προφανή πολεμικό χαρακτήρα εναντίον της ΠΔ, απέρριψε βέβαια τα επικριτικά σχόλια, μολονότι δέχτηκε τον νέο τίτλο, μη γνωρίζοντας τα προηγηθέντα.
Στη συνέχεια, με δεδομένη την γνωστή θεωρητική σύγκρουση μεταξύ του προτάγματος της ΠΔ και αυτών της αυτονομίας (Καστοριάδης) και Κοινωνικής Οικολογίας (Μπουκτσιν) και ενώ όσο ήταν στο ΠΔ δεν είχε εκδηλώσει ποτέ καμία διαφωνία για τις θέσεις του Τ.Φ. σε σχέση με τα προτάγματα αυτά, ήλθε αμέσως σε επαφή με τους Μπουκτσιν και Curtis (τον μεταφραστή στα Αγγλικά των έργων και συνεργάτη του Καστοριάδη που σήμερα έχει αναλάβει τη διεθνή προβολή του έργου του) για να τους εκδηλώσει την… αμέριστη συμπαράσταση του και να εισπράξει βέβαια ανάλογα εύσημα από αυτούς, συνοδευόμενα από τις αναμενόμενες επικρίσεις του έργου του Τ.Φ., με τις οποίες τώρα ο Α.Γ., σαν νέος Σαούλ που είδε το φως το αληθινό μόλις αποχώρησε από την ΠΔ, συμφωνούσε βέβαια απόλυτα και τις πρόβαλε μάλιστα και σε διεθνές φόρουμ, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Και φτάνουμε στην αποκορύφωση της αθλιότητας. Το Wikipedia είναι μια διεθνής εγκυκλοπαίδεια που παρέχεται ελεύθερα στο ιντερνετ και μπορεί μάλιστα ο κάθε χρήστης να προτείνει ή να κάνει αλλαγές στα λήμματα—πράγμα που δημιουργεί τεράστια προβλήματα αξιοπιστίας του είδους γνώσης που παρέχει και έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα γι αυτό από τον διεθνή τύπο (βλ και την ανακοίνωση της Συντακτικής Επιτροπής του International Journal of Inclusive Democracy). Δεδομένου όμως ότι επισκέπτονται το wikipedia περίπου 600.000 αναγνώστες την ημέρα και φιλοξενεί λήμματα για όλα τα σύγχρονα προταγματα και τους δημιουργούς τους, αποφασίσαμε τον Οκτώβρη του 2005 να δημιουργήσουμε λήμματα για την έννοια της ΠΔ, καθώς και για τις δραστηριότητες του Διεθνούς Δικτύου ΠΔ, τα δυο διεθνή περιοδικά (Democracy & Nature και το διάδοχο περιοδικό International Journal of Inclusive Democracy.
Μέσα σε λίγες μέρες, ο Α.Γ., χρησιμοποιώντας το παλιό ψευδώνυμο του… Καστοριάδη (Paul Cardan!)—όπως παραδέχτηκε ο ίδιος σε αλληλογραφία του με μέλη του περιοδικού—άρχισε μια συστηματική εκστρατεία διαστροφής του λήμματος για το D&N με διπλό στόχο, πρώτον, την αυτοπροβολή του (που έφθανε μέχρι σημείου να προσθέσει το όνομα του στη λίστα των… σημαντικών διεθνών και Ελλήνων συγγραφέων που είχαν συμβάλλει στο περιοδικό, αφαιρώντας μάλιστα το όνομα του Π. Κουμεντακη) και, δεύτερον, την υπονόμευση της σημασίας του προταγματος της ΠΔ που ήθελε να το παρουσιάσει σαν απλό υποπροϊόν της σκέψης των Μπουκτσιν (που τον παρουσίαζε ως συνιδρυτη του περιοδικού!) και Καστοριαδη-- και όχι σαν προϊόν σύνθεσης ιστορικών παραδόσεων και ρευμάτων, όπως διακήρυσσε ο ίδιος στα άρθρα του. Και αυτό, ενώ είναι γνωστό σε όλους όσους έχουν έστω αμυδρή ιδέα του προταγματος της ΠΔ ότι τα προταγματα της αυτονομίας και Κοινωνικής Οικολογίας ‘ήταν μεν σημαντικά στη σύνθεση της ΠΔ, ως τμήματα των παραπάνω παραδόσεων, αλλά δεν έπαυαν συγχρόνως να έχουν θεμελιακές διαφορές με το προταγμα της ΠΔ, όπως πρώτοι οι Μπουκτσιν και Καστοριαδης διαπίστωσαν και συνακόλουθα διέκοψαν τις σχέσεις τους (ρητά ο πρώτος, σιωπηρά ο δεύτερος) με την ΠΔ.
Η αθλιότητα του όμως ξεπέρασε κάθε όριο όταν σε δημόσια συζήτηση στο Wikipedia για το περιοδικό τόλμησε να γράψει ότι “το D&N ήταν απλώς ένα μονομερές περιοδικό που χρησιμοποιούσε ο Φωτόπουλος για να προβάλλει τη συγχυσμένη θεωρητική του γραμμή» (Σ.Σ. την ίδια δηλαδή γραμμή που πρόβαλε ενθουσιωδώς και ο ίδιος στις λίγες δημοσιεύσεις του). Η συνέπεια ήταν, λόγω των συνεχών αλλαγών στο λήμμα, να προκληθεί η εκκίνηση διαδικασίας διαγραφής όλου του λήμματος που κατορθώσαμε τελικά να περισώσουμε μόνο την τελευταία στιγμή, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών τάχθηκε υπέρ της διατήρησης του ενώ ο Α.Γ. απαιτούσε η να δεχτούμε τις διαστρεβλώσεις του η να σβηστεί όλο το λήμμα! Το γεγονός βέβαια αυτό δεν αποδυνάμωσε την άθλια θρασύτητα του και σε λίγες μέρες ξεκινούσε νέα λασπολογικη εκστρατεία, αυτή τη φορά θέτοντας ο ίδιος σε κίνηση την διαδικασία διαγραφής του λήμματος για το διεθνές περιοδικό που εκδίδουμε σήμερα, The International journal of Inclusive Democracy. Χρησιμοποιώντας άλλο ψευδώνυμο (που είχε χρησιμοποιήσει και στη συζήτηση για το D&N) και προσπαθώντας να στρέψει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας εναντίον μας, έγραφε υποστηρίζοντας το αίτημα διαγραφής: «Πρόκειται περί διαφημιστικού λήμματος με απλές αναδημοσιεύσεις ήδη δημοσιευθέντων άρθρων, χωρίς εκδότη (ΣΣ ο «ελευθεριακός» Α.Γ. προφανώς δεν θεωρεί σοβαρό ένα ελευθεριακό περιοδικό που δεν το εκδίδει καπιταλιστικός εκδοτικός οίκος!), με στόχο την αυτοπροβολή κάποιου Φωτόπουλου, και χωρίς διεθνή αλλά τοπική (ελληνική) Συντακτική Επιτροπή»!
Στη συζήτηση που άνοιξε και μετείχαν μέλη του Δικτύου για την ΠΔ από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τις ΗΠΑ, αποδείχτηκαν κατάφωρα ψευδείς όλοι οι παραπάνω ισχυρισμοί του Α.Γ. και όταν ρητά ρωτήθηκε ν αποδείξει ότι δεν είναι ο ίδιος που έγραφε ως Paul Cardan δεν το έπραξε ποτέ. Στη συνέχεια δυο από τους διαχειριστές του Wikipedia (από τους οποίους o ένας δηλώνει Ρωμαιοκαθολικός θρησκευόμενος που απορρίπτει τη Δαρβίνειο θεωρία της εξέλιξης!) ψηφίζουν υπέρ της διαγραφής του λήμματος (χωρίς καμία εξήγηση) και απορρίπτοντας τις ψήφους όλων των άλλων χρηστών (περίπου 10) που τάχθηκαν κατά της διαγραφής με το νομικίστικο επιχείρημα ότι δεν είχαν αρκετές προηγούμενες συμμετοχές στο Wikipedia, αποφασίζουν τη διαγραφή του λήμματος για το περιοδικό. Τότε ανοίγει νέος διάλογος από εμάς που καταγγέλλουμε το πραξικόπημα, ενώ βγαίνουν άλλοι διαχειριστές που υποστηρίζουν την διαγραφή, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόντουσαν ένας…δηλώνων άναρχο-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗΣ, άλλος δηλώνων υποστηρικτής του κόμματος των Βρετανών Φιλελευθέρων-Δημοκρατών, ένας φιλελεύθερος Αμερικανός Βουδιστής, ένας δηλωμένος Μασόνος που είχε πρωτοστατήσει στη διαγραφή του λήμματος για το D&N και μερικοί άλλοι εντελώς απολίτικοι. Αυτοί είναι οι νέοι πολιτικοί σύμμαχοι του Α.Γ. στη βρώμικη εκστρατεία του εναντίον της ΠΔ!
Όμως η απάτη έχει και τα όρια της, ακόμη και στα wikipedia! Η «επιτυχία» του να σβηστεί το λήμμα για το διεθνές περιοδικό της ΠΔ του άνοιξε προφανώς την όρεξη για να υποστηρίξει (τώρα έμμεσα) το σβήσιμο των λημμάτων για το Δίκτυο της ΠΔ (που τελικά επίσης «επέτυχε») και στη συνέχεια του λήμματος για το ίδιο το πρόταγμα της ΠΔ με βάση το διάτρητο επιχείρημα ότι παραβιάσαμε τους κανονισμούς για κοπιράιτ επειδή το λήμμα μας έμοιαζε πολύ με το λήμμα για την ΠΔ στην Routledge Encyclopedia! Δεν είναι βέβαια περίεργο ότι οι ίδιοι διαχειριστές (ο μασόνος, ο αναρχο-καπιταλίστας, ο Φιλελεύθερος Δημοκράτης κλπ) που διέγραψαν τα λήμματα για το Δίκτυο και το διεθνές περιοδικό υποστήριξαν και αυτή τη διαγραφή. Τελικά όμως όταν ζητήσαμε να γίνει έρευνα ότι ο Α.Γ. χρησιμοποιούσε πολλαπλά ψευδώνυμα για να προκαλεί τη διαγραφή των λημμάτων μας, αυτό οδήγησε στην ενέργεια λεπτομερούς έρευνας από τους τεχνικούς του Wikipedia που κατέληξε στο αναμφισβήτητο συμπέρασμα ότι ο Α.Γ ήταν ένας κοινός απατεώνας που, χρησιμοποιώντας διαφορετικά ψευδώνυμα και παραβιάζοντας επιδέξια τους κανονισμούς του Wikipedia που είχε μελετήσει σε βάθος, δρούσε με μοναδικό στόχο να επιτύχει τη διαγραφή λημμάτων σχετικά με την ΠΔ! Και αυτό βέβαια είναι εντελώς διαφορετικό από τη συνήθη χρησιμοποίηση πολλαπλών ψευδώνυμων στα Ιντιμιντια όπου ο σχολιασμός δεν έχει φυσικά τη δυνατότητα να καθορίζει τι αποτελεί λήμμα μιας εγκυκλοπαίδειας, δηλαδή τελικά τι αποτελεί γνώση!
Το αποτέλεσμα της άθλιας αυτής εκστρατείας ενός πανάθλιου οπορτουνιστή είναι ότι σημαντικά λήμματα για την Περιεκτική Δημοκρατία έχουν ήδη εξαφανιστεί από τα Wikipedia και τα υπόλοιπα κινδυνεύουν να έχουν την ίδια τύχη στα χέρια των δεξιών, θρησκόληπτων, Μπλερικων και ρεφορμιστών που ελέγχουν το Wikipedia, χάρη στη ‘χρυσή ευκαιρία’ που τους έδωσε η βρώμικη εκστρατεία του Α.Γ. εναντίον μας. Το γεγονός αυτό βέβαια αντανακλά την αξιοπιστία αυτής της «εγκυκλοπαίδειας-ανέκδοτο» και δεν επηρεάζει τις μακρές αναφορές στην ΠΔ σε πραγματικές εγκυκλοπαίδειες, όπως η Routledge Encyclopedia of International Political Economy, διάφορα διεθνή βιογραφικά Λεξικά που αναφέρονται στον Τάκη Φωτόπουλο και την ΠΔ κλπ. Και φυσικά αντανακλά πολύ περισσότερο την πολιτική αξιοπιστία, ως «ελευθεριακού», ή οτιδήποτε άλλο ονομάζει τώρα τον εαυτό του ο Α. Γκεζερλης, μέχρι να βρει νεα πολιτικη στεγη. Κρίμα….
Περιεκτική Δημοκρατία
Δεκέμβρης 2005
Υ.Γ. Φαίνεται δυστυχώς ότι ο Αλέξανδρος Γκεζερλής ακόμη συνεχίζει την βρώμικη εκστρατεία του εναντίον της ΠΔ. Η εκστρατεία αυτή είναι γι άλλη μια φορά ανώνυμη, εφόσον άλλωστε αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να κάνει επίθεση, εναντίον ενός προτάγματος που τόσο θαύμαζε σε ολόκληρη τη δημοσιευθείσα δουλεία του, χωρίς να αυτογελοιοποιηθει. Φυσικά, δεδομένου του ανώνυμου χαρακτήρα των επιθέσεων δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε βέβαιοι εάν είναι σίγουρα πίσω από αυτές, όμως όλα τα χαρακτηριστικά τους, σε συνδυασμό με το γεγονός πως στο παρελθόν το απέδειξε ότι δεν είχε κανένα ενδοιασμό για την χρησιμοποίηση παρομοίων μεθόδων (για τις οποίες, ευτυχώς, τον “έπιασαν στα πράσα” οι διαχειριστές του Wikipedia) οδηγούv σε αυτόν. Αρχικά, μετείχε ενεργά σε παρόμοια βρώμικη εκστρατεία—που ακόμη συνεχίζεται—του David Curtis (μεταφραστή στ’ Αγγλικά του Καστοριάδη) ο οποίος τουλάχιστον δεν έχει ενδοιασμούς ν' αυτογελοιοποιείται επωνύμως. Ο Curtis, στο τελευταίο παραλήρημα του στην Agora (Δεκέμβρης 2006) σημείωσε ότι “όπως ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ οι συντάκτες του διεθνούς περιοδικού για την ΠΔ στην τελευταία τους παραγωγή, μια μετάφραση από τα Ελληνικά (Σ.Σ. εννοεί το παραπάνω κείμενο) άλλαξαν το αρχικό κείμενο με την προσθήκη του προσδιοριστικού επιθέτου “θεωρητικό” πριν από τη λέξη πρόταγμα για να “μαλακώσουν” τον ισχυρισμό που δημοσιεύθηκε στα Ελληνικά πριν ένα χρόνο για τον “ιδρυτή” του Φωτόπουλο." Προφανώς ο Curtis υπέθετε ότι οι αναγνώστες δεν θα έδιναν ιδιαίτερη προσοχή να σκεφτούν από ποιον άραγε αναφέρθηκε το γεγονός αυτό, εφόσον ο Curtis δεν μιλά Ελληνικά, δηλ. τον Αλέξανδρου Γκεζερλή! Δεύτερον, ενώ ο Curtis, για τρία συνεχή τεύχη του Agora, ξεδιάντροπα συνέχιζε ν' ανακοινώνει τον θάνατο του Μπουκτσιν, ώστε να μπορεί ν' αναπαραγάγει την επίθεση του εναντίον της ΠΔ στο δελτίο του, που το έχει μετατρέψει σε προσωπικό του όργανο επιθέσεων (η μόνη του πρωτότυπη συνεισφορά στην φιλολογία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, πέρα από τις μεταφράσεις του έργου άλλων), φαίνεται ότι ο Αλέξανδρος Γκεζερλής οργάνωνε νέα επίθεση στη Wikipedia. Αυτή τη φορά ο στόχος ήταν το λήμμα για την ίδια την ΠΔ και η επίθεση του στράφηκε ενάντια σε μια “περίληψη” του λήμματος, μετά από την επανειλημμένη διαγραφή ενός λήμματος που είχαμε ετοιμάσει για την ΠΔ με βάση το αντίστοιχο λήμμα στην Rutledge Encyclopaedia of International Political Economy για λόγους copyright! Τότε, τον περασμένο Νοέμβρη εμφανίστηκε κάποιος με το ψευδώνυμο Drake Dun ο οποίος άρχισε να κάνει γραμματικές και συντακτικές διορθώσεις σε διάφορα άσχετα λήμματα (συνήθως σκοτεινά λήμματα για Βουδισμό, τον ισλαμισμό και τον αναρχισμό κ.λπ.). Στην αρχή αυτού του χρόνου, έχοντας δημιουργήσει το προφίλ ενός “υπεύθυνου” χρηστή του Wikipedia, o “Drake Dun” προχώρησε στη δημιουργία μιας σελίδας στο wikipedia για την “ταυτοποίηση της μεροληπτικότητας”, δίνοντας έτσι έμμεσα το στίγμα του για τον τομέα γνώσης στον οποίο θα ήθελε να προσφέρει τις “γνώσεις” του και στη συνεχεία προχώρησε να διατυπώσει επίσημο αίτημα για την διαγραφή του λήμματος για την ΠΔ με βάση το επιχείρημα α) ότι το θέμα δεν ήταν “σημαίνον” και β) ότι αποτελούσε στην ουσία “έμμεση διαφήμιση” από ανθρώπους της ΠΔ. Όταν όμως ένα πλήρες άρθρο για την ΠΔ με πολλές βιβλιογραφικές αναφορές αντικατέστησε την περίληψη, πράγμα που έκανε την κατηγορία του για “ασημότητα” της ΠΔ γελοία, συμπέρανε ότι μόνο 2 το πολύ 4 από τις αναφορές αυτές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν “σημαίνουσες”—από τις οποίες η μια, “κατά τύχη”, αφορούσε τον Curtis! Και αυτό, τη στιγμή που απέρριψε αναφορές από σημαίνοντες συγγραφείς της διεθνούς Αριστεράς, (αντίθετα με τον παντελώς άγνωστο για την ανύπαρκτη πρωτότυπη θεωρητική δουλεία του Curtis) όπως οι Ted Trainer, Arran Gare, Serge Latouche και πολλοί άλλοι. Όσον αφορά τέλος την κατηγόρια ότι το λήμμα γράφτηκε από ανθρώπους προσκείμενους στην ΠΔ, ουσιαστικά αχρηστεύθηκε όταν αναφέρθηκε ότι παρόμοια πρακτική υπάρχει πίσω από τα περισσότερα λήμματα του Wikipedia όπως για παράδειγμα του Parecon. Βλέποντας τότε ο “Drake” ότι είχε απομονωθεί στην επίθεση του εφόσον ούτε ένας διαχειριστής δεν φάνηκε πρόθυμος να τον ακολουθήσει και προφανώς θέλοντας να επιβεβαιώσει την εντύπωση που είχε δημιουργήσει για τον εαυτό του ως “υπεύθυνου χρήστου”, (πιθανώς για να μπορέσει αργότερα να υποβάλλει αίτηση να διοριστεί διαχειριστής –μετερίζι από το όποιο θα μπορούσε να συνεχίσει και επεκτείνει τις επιθέσεις του κατά της ΠΔ), παραιτήθηκε από το αίτημα του για την διαγραφή του λήμματος.
Καθόσον μας άφορα, θα επαναλάβουμε γι άλλη μια φορά ότι θα χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο στη διάθεση μας για να ξεσκεπάσουμε ανθρώπους που προτιμούν να μας επιτίθενται ανώνυμα. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
Η Συντακτική Ομάδα
21 Γενάρη, 2007