Η «Περιεκτική Δημοκρατία» και ο Τύπος

Ο τρόπος που αντιμετώπισε ο Τύπος την έκδοση του περιοδικού μας δεν προκάλεσε βέβαια καμία έκπληξη, εκτός από δυο εξαιρέσεις, μια ευχάριστη και μια θλιβερή. Γενικά, ο Τύπος αγνόησε την ΠΔ, πράγμα βέβαια κάθε άλλο παρά περίεργο με δεδομένες τις ριζοσπαστικές θέσεις που εκφράζει το πρόταγμα που υποστηρίζει το περιοδικό μας, οι οποίες δεν έχουν καν σχέση με αυτό που συνήθως περνά για «Αριστερά» στην Ελλάδα.

Η ευχάριστη έκπληξη ήταν το ΠΡΙΝ το οποίο έκανε μια πολύ καλή παρουσίαση του περιοδικού μας παρά το γεγονός ότι οι πολιτικές θέσεις της εφημερίδας αυτής διαφέρουν σημαντικά, (κυρίως ως προς τη μελλοντική κοινωνία και τη μετάβαση σε αυτή) από τις δικές μας. Η παρουσίαση του ΠΡΙΝ αποτελεί παράδειγμα αμερόληπτης παρουσίασης που δυστυχώς δεν αποτελεί τον κανόνα στην Αριστερά, ακόμη και την αυτοχαρακτηριζόμενη «ελευθεριακή».

Έτσι, η σελίδα του «ελευθεριακού» Αχ. Φακατσέλη στην Ελευθεροτυπία αποτελεί παράδειγμα μεροληπτικής παρουσίασης προς αποφυγή. Σε αντίθεση με τον άπλετο χώρο που αφιερώνει συνήθως για κάθε φυλλάδιο (κρατικιστικό, ελευθεριακό κ.λπ. που τυγχάνει της προσωπικής ή πολιτικής προτίμησης του Α.Φ). η σελίδα αυτή δεν καταδέχτηκε να σπαταλήσει πάνω από 10 αράδες για την ΠΔ, δίνοντας στους αναγνώστες της ‘Ε’ τις ελάχιστες δυνατές πληροφορίες για το περιοδικό, και στη χειρότερη δυνατή θέση (γι’ αυτό και αρκετοί αναγνώστες ούτε καν το επεσήμαναν). Και αυτό, όταν η σελίδα αυτή είναι η μοναδική σελίδα που υποτίθεται προβάλλει τον ελευθεριακό τύπο στη χώρα μας. Φαίνεται όμως ότι η ΠΔ δεν είναι αρκούντως ‘ελευθεριακή’ για τον κ. Φακατσέλη που προτίμησε ουσιαστικά να τη θάψει, ακριβώς όπως κάνει το συγκρότημα Λαμπράκη (το οποίο τουλάχιστον είναι συνεπές με αυτά που διακηρύσσει στις εφημερίδες του).

Παρακάτω παραθέτουμε τα κείμενα στην ‘Ε’ και το ΠΡΙΝ και παραπέμπουμε τους ενδιαφερόμενους αναγνώστες στην ιστοσελίδα μας (http://www.inclusivedemocracy.org/pd/crit/fakats.htm) για να δουν και σχετική ανταλλαγή μεταξύ του Αχ. Φακατσελη και μέλους της Συμβουλευτικής Επιτροπής μας για τη θλιβερή αυτή περίπτωση.

Κείμενο Ελευθεροτυπίας

Κυκλοφορεί ανά τετράμηνο και αυτοσυστήνεται ως «πολιτικό περιοδικό για την άμεση, οικονομική, κοινωνική και οικολογική δημοκρατία». Είναι το νέο περιοδικό «Περιεκτική Δημοκρατία» που συσπειρώνει στις γραμμές του ανήσυχα πνεύματα, με βασικό προσόν την ανεξαρτησία της δράσης και της σκέψης τους. Από τις εκδόσεις «Ελεύθερος Τύπος» (Βαλτετσίου 53, τηλ.: 3802040). Και στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.inclusivedemocracy.org

Κείμενο ΠΡΙΝ

Ένα νέο τετραμηνιαίο περιοδικό πολιτικού προβληματισμού εκδίδεται από τον Ελεύθερο Τύπο με τη φιλοδοξία να συμβάλλει στην ανάπτυξη της κριτικής και πολιτικής σκέψης. Το περιοδικό Περιεκτική Δημοκρατία, σύμφωνα με την πρώτη δήλωση προθέσεών του, προβάλλει την πάλη για άμεση, οικονομική, κοινωνική και οικολογική δημοκρατία και φιλοδοξεί να εκφράσει έναν καινούριο προβληματισμό για την εξέταση της βαθιάς και πολυδιάστατης κρίσης (πολιτικής, οικονομικής, οικολογικής, κοινωνικής και πολιτιστικής) που αντιμετωπίζει η ελληνική αλλά και η παγκόσμια κοινωνία στο κατώφλι της νέας χιλιετίας. Σύμφωνα με τον προβληματισμό αυτό η απώτερη αιτία της κρίσης αυτής ανάγεται στην συγκέντρωση εξουσίας/δύναμης την οποία αναπόφευκτα συνεπάγονται οι οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί που στηρίζουν την κοινωνία αυτή, πράγμα που συνεπάγεται ότι η διέξοδος από την κρίση αναγκαστικά περνά μέσα από τη δημιουργία θεσμών Περιεκτικής Δημοκρατίας, δηλαδή ισοκατανομής της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής δύναμης.

Στο πλαίσιο του προβληματισμού αυτού το περιοδικό θα περιέχει αναλύσεις-σχόλια για τη σημερινή (Ελληνική και διεθνή) κοινωνική πραγματικότητα και κείμενα για την Περιεκτική Δημοκρατία.

Το περιοδικό πλαισιώνεται από συγγραφείς, ακαδημαϊκούς, φοιτητές και ακτιβιστές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διευθύνεται από τριμελή Συντακτική Ομάδα (Αλέξανδρος Γκεζερλής -υπεύθυνος Σύνταξης-, Παναγιώτης Κουμεντάκης και Παύλος Φράγκος) και πλαισιώνεται από ενδεκαμελή Συμβουλευτική Επιτροπή (Γιώργος Γαρμπής, Θωμάς Λέκκας, Γιάννης Μανιός, Δημήτρης Μουστάκης, Γιώργος Οικονόμου, Θοδωρής Παπαδόπουλος, Διονύσης Παπαδουκάκης, Νίκος Ράπτης, Θεοδώρα Ρεσβάνη, Παύλος Σταυρόπουλος και Τάκης Φωτόπουλος).

Το παρθενικό τεύχος περιλαμβάνει κείμενα για τις ιδιωτικοποιήσεις και το νέο εργασιακό νόμο, έναν Αισώπειο μύθο για την αδίστακτη περιβαλλοντοκτόνα φύση του συστήματος της αγοράς κ.ά. Ενδιαφέρον είναι το άρθρο για την παγκοσμιοποίηση, την κρατικιστική Αριστερά και το κίνημα της αντι-παγκοσμιοποίησης. Από μας η ευχή να είναι καλοτάξιδο και αξιόμαχο.

Επιστροφή