Ποιον ωφελεί η ΟΝΕ;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ

 

Οι πολιτικοί μας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και οι δημοσιογράφοι στην πλειονότητά τους προπαγανδίζουν καθημερινά ότι η είσοδός μας στην ΟΝΕ θα σημάνει μια αναβάθμιση της Ελληνικής κοινωνίας, σε όλους τους τομείς της εθνικής μας ζωής. Με άλλα λόγια, αγνοούν τις προφανείς συνέπειες που έχει η ΟΝΕ για την Ελλάδα (βλέπε π.χ. Περιεκτική Δημοκρατία, τεύχος 2) στα πεδία της φτώχειας, της ανεργίας και των οικονομικών ανισοτήτων. Πέρα όμως από αυτά τα ζητήματα, θα χρειαστεί να εξεταστούν παράλληλα και κάποια άλλα συναφή προβλήματα που υπάρχουν ήδη σε μεγάλη έκταση στην κοινωνία μας και θα οξυνθούν σίγουρα με την πάροδο του χρόνου.

Τα βασικά αυτά ζητήματα είναι τα ακόλουθα κατά την γνώμη μας:

1. Τι μέτρα άραγε θα ληφθούν ή υπάρχουν οι δυνατότητες να ληφθούν, για την προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος;

2. Τι μέτρα θα ληφθούν ή μπορούν να ληφθούν για την παραγωγή υγιεινότερων, θρεπτικότερων και μη βλαπτικών γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων; (Με δραστική μείωση ή και εγκατάλειψη προοδευτικά των φυτοφαρμάκων και χημικών λιπασμάτων, με την βαθμιαία υιοθέτηση της βιολογικής γεωργίας).

3. Τι μέτρα θα ληφθούν ή μπορούν να ληφθούν για την διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών ζωής των ανθρώπων που ζουν στις μεγάλες πόλεις;

4. Τι μέτρα άραγε θα ληφθούν ή μπορούν να ληφθούν για να σταματήσει η συνεχής εξάπλωση των ναρκωτικών και της συναφούς εγκληματικότητας που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια ανησυχητικές διαστάσεις;

5. Τι μέτρα θα ληφθούν για την αναμόρφωση της άσκησης της ιατρικής που στις μέρες μας κατευθύνεται αποκλειστικά από τις πολυεθνικές των φαρμάκων και της υψηλής τεχνολογίας; Και επί πλέον τι μέτρα θα ληφθούν για την αναβάθμιση της υγείας του Ελληνικού λαού και την πρόληψη των χρόνιων εκφυλιστικών ασθενειών; Οι κατά καιρούς διατυμπανιζόμενες από τα ΜΜΕ αλλαγές και αναμορφώσεις του ΕΣΥ, αφήνουν όλα τα κακώς έχοντα στην θέση τους και αφορούν βασικά τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών και την οργάνωση και λειτουργία των νοσοκομείων, με αποτέλεσμα να προκαλούνται τεράστιες δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων και η υγεία τους να υποβαθμίζεται διαρκώς. Οι χρόνιες αρρώστιες έχουν πάρει επιδημικές διαστάσεις στην χώρα μας, και ήδη βρίσκονται σε επίπεδα υψηλότερα από τα επίπεδα των περισσότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην χώρα μας λείπει παντελώς κάθε ουσιαστική προσπάθεια για πρόληψη της αρρώστιας και βελτίωση της υγείας των ανθρώπων.

Θα συνεχίσουμε άραγε να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του Ελληνικού λαού με πενιχρά ή και αρνητικά όπως συμβαίνει σήμερα αποτελέσματα στην υγεία των πολλών (κάμποσα τρισ. – μόνον για φάρμακα οι ετήσιες δαπάνες πλησιάζουν το ένα τρισ.); Θα συνεχίσουμε επ' αόριστον να παράγουμε, να εισάγουμε και να καταναλώνουμε αναρίθμητα προϊόντα που βλάπτουν την υγεία μας και υποβαθμίζουν το περιβάλλον μας, απλώς και μόνον για να επιβιώνουμε σε μια ανταγωνιστική οικονομία; Θα συνεχίσουμε να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για την εισαγωγή ολοένα και περισσότερων αυτοκινήτων που μολύνουν το περιβάλλον και μας σκοτώνουν στους δρόμους; Θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τεράστια ποσά επειδή αυτό επιβάλλει η οικονομία της αγοράς για εισαγωγές υποβαθμισμένων αγαθών. (για κρέατα και γάλατα μόνον πληρώνουμε τα τελευταία χρόνια για εισαγωγές περίπου ενάμιση τρισ.); Μήπως η σημερινή «ανάπτυξη» της οικονομίας που είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας στα πλαίσια της ΟΝΕ, της ΕΕ και του ανελέητου οικονομικού ανταγωνισμού, καθώς και οι τεράστιες και εξωφρενικές εισαγωγές αναρίθμητων περιττών και βλαπτικών προϊόντων, θα επιφέρουν κέρδη μόνο στους λίγους προνομιούχους και στις ελίτ του συστήματος, ενώ για την πλειονότητα του Ελληνικού λαού θα υπάρξουν ελάχιστα οικονομικά οφέλη;

Το χειρότερο όμως θα είναι ότι θα υπάρξουν πολύ άσχημες επιπτώσεις στην υγεία των Ελλήνων, στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής. Θα επιταχυνθεί η εξάντληση των φυσικών πόρων πράγμα που θα έχει λίαν δυσμενείς επιπτώσεις για τις επόμενες γενιές των Ελλήνων. Είναι αδύνατον να έχουμε και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Για όσους υποστηρίζουν την Περιεκτική Δημοκρατία δεν υπάρχει δίλημμα. Η νέα τάξη πραγμάτων που προκύπτει από την διεθνοποίηση της οικονομίας και από την ΟΝΕ θα είναι δώρο άδωρο για την μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων. Η οικονομική ανάπτυξη που ευαγγελίζονται οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ, θα υπηρετεί και θα εξυπηρετεί κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις πολυεθνικές:μια μικρή μειοψηφία προνομιούχων. Οι πολλοί θα συνεχίσουν να τα κουτσοβολεύουν, να αγωνίζονται σκληρά για τον επιούσιο, θα συνεχίσουν να ζουν με το τρομακτικό φάσμα της ανεργίας και θα έχουν ανασφάλεια για το αύριο το δικό τους και των παιδιών τους. Θα συνεχίσουν να υποφέρουν από την μέση ηλικία κυρίως κι ύστερα από χρόνιες αρρώστιες και θα καταπίνουν ολοζωής τοξικά φάρμακα, ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά, για να ανακουφίζονται από τα δεινά τους και τις ανασφάλειές τους. Θα συνεχίζουν να εισπνέουν το βρωμερό και αποπνικτικό χνώτο των μεγάλων πολιτειών, θα συνεχίσουν να ικετεύουν για μια θεσούλα στον ήλιο, θα συνεχίσουν να τρώνε την τροφική σαβούρα των πολυεθνικών, των σούπερ μάρκετ και των φαγάδικων, θα συνεχίσουν να ροκανίζουν τα νεύρα τους οι θόρυβοι και θα ζουν έναν έντονα λαχανιασμένο ρυθμό ζωής σε καθημερινή βάση και θα πεθαίνουν πριν από την ώρα τους από εκφυλιστικές αρρώστιες, από ατυχήματα και τροχαία, εξαιτίας δυσμενών συνθηκών ζωής, φτώχειας, ρύπανσης και μόλυνσης των πάντων, βαθιάς άγνοιας των στοιχειωδέστερων κανόνων υγείας κ.λπ. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν μεγάλες απειλές για ολόκληρο τον πλανήτη από τη συνεχή καταστροφή τω δασών, από τη συνεχή υποβάθμιση των τροφίμων, από τη μόλυνση των υδάτινων πόρων, από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, από τη συνεχή καταστροφή του όζοντος και από τη χρήση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου κ.λπ.

Οφείλουμε λοιπόν να λάβουμε δραστικά μέτρα, προτού να είναι αργά, προτού υπάρξει ο πλήρης εγκλωβισμός μας στα τείχη που έκτισε για μας το σύστημα της οικονομίας της αγοράς και οι υποτακτικοί του, για να μας υποδουλώσουν πλήρως και να μας καταστήσουν πιόνια, μαριονέτες μιας τεράστιας εξανδραποδιστικής οικονομικής και καταναλωτικής μηχανής. Θα ήταν εγκληματικό από μέρους όλων των καλοπροαίρετων ανθρώπων να καθίσουν με σταυρωμένα τα χέρια, υπακούοντας τυφλά τις προτροπές και επαγγελίες των επαγγελματιών πολιτικών και αφήνοντας τα μεγάλα οργανωμένα συμφέροντα να κινούνται ελεύθερα, ανεξέλεγκτα, σαν σε ξέφραγο αμπέλι και να απεργάζονται μια γενική κατάρρευση των πάντων, για χατίρι των συμφερόντων και της εξουσίας μιας μικρής μειονότητας.

Η μόνη διέξοδος για να πάρουμε επιτέλους στα χέρια μας την υγεία μας, την οικονομία, το περιβάλλον, την κοινωνία και την ποιότητα ζωής όλων, είναι (κατά την άποψή μας) να κτίσουμε ένα μαζικό κίνημα με στόχο την Περιεκτική Δημοκρατία. Το πρόταγμα αυτό ευαγγελίζεται έναν νέο κόσμο, μια νέα κοινωνία και οικονομία και έναν νέο πολιτισμό, που θα είναι φτιαγμένος στα μέτρα του ανθρώπου. Έναν πολιτισμό που θα υπηρετεί τις γνήσιες ανάγκες και απαιτήσεις και τα γνήσια συμφέροντα του ανθρώπου, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Μόνο μέσα στα πλαίσια μιας γνήσιας, Περιεκτικής Δημοκρατίας, όπου οι άνθρωποι θα έχουν τον πλήρη έλεγχο των μέσων παραγωγής και διακίνησης των αγαθών, θα μπορούν να παράγουν, να προωθούν και να καταναλώνουν –καταλλήλως ενημερωμένοι από τους ειδικούς και από την πιο προχωρημένη ανεξάρτητη έρευνα– προϊόντα και συνακόλουθα υπηρεσίες, που προάγουν την υγεία, την ευημερία, το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Μόνον μέσα στα πλαίσια της Περιεκτικής Δημοκρατίας θα μπορούσε να υλοποιηθεί το πανανθρώπινο αίτημα «υγεία, ευημερία, ειρήνη και καθαρό περιβάλλον για όλους».

 

 

 

Επιστροφή