Ο συστημικός χαρακτήρας της γρίπης των χοίρων, ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, Ελευθεροτυπία (21 Νοέμβρη 2009)

Ο συστημικός χαρακτήρας της γρίπης των χοίρων

Το πρώτο κύμα της γρίπης των χοίρων, που κατ’ απαίτηση των πολυεθνικών κτηνοτροφικών εταιρειών μετονομάστηκε, για προφανείς εμπορικούς λόγους, σε «Η1Ν1» (ενώ η Σιωνιστική κυβέρνηση τη βάφτισε, για ...θρησκευτικούς λόγους, σε «γρίπη του Μεξικού»!), φαίνεται ότι τελικά έπεσε «στα μαλακά». Έτσι, τα θανατηφόρα κρούσματα παγκοσμίως είναι πολύ λιγότερα από ό,τι αναμενόταν, πράγμα βέβαια που δεν αποκλείει ένα δεύτερο κύμα μεταλλαγμένου ιού, με πολύ σοβαρότερες συνέπειες στο μέλλον. Παρ’ ολα αυτά, η σχετική συνωμοσιολογία έχει οργιάσει, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι συνωμοσιολογικές αυτές «θεωρίες» έχουν εντελώς αντιφατικό χαρακτήρα.

Έτσι, μια κατηγορία παρόμοιων θεωριών, που είχε αναπτυχθεί ιδιαίτερα την Άνοιξη και το καλοκαίρι όταν ακόμη τα κρούσματα ―έστω στη σχετικά ήπια σημερινή μορφή― δεν είχαν πάρει την τωρινή έκταση, υποστήριζε ότι, στην πραγματικότητα, η νέα αυτή γρίπη δεν επρόκειτο ποτέ να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις, παρά το σχετικό θόρυβο των ΜΜΕ. Ο προφανής στόχος της εκστρατείας αυτής που, σύμφωνα με την άποψη αυτή, στήριζαν οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες ήταν η δημιουργία πανικού και κατάλληλου κλίματος για να μπορέσουν οι κυβερνήσεις να δαπανήσουν δισεκατομμύρια για την αγορά κατασταλτικών αντιιικών φαρμάκων, ή προληπτικών εμβολίων που, «κατά σύμπτωση», παράγει μια χούφτα πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίες βρήκαν τρόπο να «ξελασπώσουν» από την παγκόσμια οικονομική κρίση που είχε επηρεάσει βέβαια και αυτές. Το εύλογο συμπέρασμα ήταν να μην εμβολιαστεί κανείς. Μια άλλη κατηγορία συνωμοσιολογικών θεωριών υποστηρίζει το ακριβώς αντίθετο, αλλά καταλήγει επίσης στο ίδιο συμπέρασμα του μη εμβολιασμού, με διαφορετική όμως αιτιολογία. Η αιτιολογία είναι ότι υπάρχει μια συνωμοσία των ελίτ στην οποία φέρεται αναμεμιγμένος ακόμη και ο γνωστός αρχιεγκληματίας Κίσινγκερ, με στόχο την αναγκαστική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού και μέσο, κατά μια παραλλαγή, την ίδια την γρίπη την οποία προκάλεσαν οι ελίτ αυτές και, κατ’ άλλη, το εμβόλιο .

Δεν θα εξετάσω εδώ τις ανορθολογικές αυτές ανοησίες, εφόσον δεν στηρίζονται στην μόνη ορθολογική μέθοδο, δηλαδή τη κατάστρωση λογικών υποθέσεων που είναι συμβατές με τα εμπειρικά στοιχεία. Εντούτοις, το φαινόμενο είναι χαρακτηριστικό μιας γενικότερης οπισθοδρόμησης προς τον ανορθολογισμό[1], όπως ανέφερα και στο προηγούμενο άρθρο σε σχέση με τον ψευτο-ορθολογικό τεχνο-επιστημονικό ανορθολογισμό. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ο ίδιος ανορθολογισμός βασιλεύει και στις διάφορες μορφές «εναλλακτικής» ιατρικής που εκμεταλλεύονται το άγχος ασθενών, οι οποίοι ωθούνται σε ανορθολογικές και, επομένως, αναξιόπιστες ιατρικές πρακτικές (με συνέπειες που τις πληρώνουν, συνήθως, πολύ ακριβά αργότερα) από τις ελλείψεις της ορθόδοξης ιατρικής αλλά και την παραμόρφωση της ίδιας της ιατρικής πρακτικής και έρευνας από τις δραστηριότητες των φαρμακοβιομηχανιών[2]. Στο ίδιο αυτό πλαίσιο της δυσπιστίας που δημιουργούν οι δραστηριότητες των πολυεθνικών δεν είναι επίσης περίεργη η φοβία που έχει δημιουργηθεί στο ευρύ κοινό για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Φυσικά, κάθε εμβόλιο (όπως άλλωστε και κάθε φάρμακο) περικλείει κινδύνους αλλά, κατά κανόνα, οι κίνδυνοι αυτοί είναι πολύ μικρότεροι από τους κινδύνους των ίδιων των ασθενειών. Μολονότι το εμβόλιο της γρίπης, που έχει ήδη γίνει σε χιλιάδες ανθρώπους, δεν έχει παρουσιάσει σημαντικά αρνητικά βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα μέχρι τώρα, πολλοί ανησυχούν (δικαιολογημένα) ότι ο βεβιασμένος τρόπος με τον οποίο παρασκευάσθηκε το εμβόλιο από τις πολυεθνικές μπορεί να κρύβει σοβαρούς μακροπρόθεσμους κίνδυνους που τη στιγμή αυτή είναι άγνωστοι.

Και αυτό μας φέρνει στο συστημικό χαρακτήρα της γρίπης αλλά και στους τρόπους αντιμετώπισης της. «Συστημικό» με την έννοια όχι της... «νεωτερικότητας» ή του «δικομματισμού» (sic!) ―όπως μπερδεύονται μερικοί, συνήθως στη ρεφορμιστική Αριστερά, για ευνόητους λόγους― αλλά με την έννοια της αναφοράς στο καπιταλιστικό σύστημα της οικονομίας της αγοράς και το πολιτικό του συμπλήρωμα την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία». Ο συστημικός αυτός χαρακτήρας επιβεβαιώνεται από τα παρακάτω:

· H γένεση της νέας γρίπης έχει δειχτεί ότι οφείλεται βασικά στο εντατικό αγροτικό σύστημα, στο οποίο έχει οδηγήσει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Όπως συμπεραίνει ειδική μελέτη, «η εντατική κτηνοτροφία είναι στην καρδιά της σημερινής πανδημίας»[3]. Ιδιαίτερα, όταν άλλη μελέτη στο Παν. του Εδιμβούργου επιβεβαίωσε πριν λίγους μήνες την ύπαρξη συνδετικού κρίκου μεταξύ χοίρων και του ανθρώπινου ιού της γρίπης[4]. Οι συνθήκες που δημιούργησε η εντατική κτηνοτροφία σήμαιναν για παράδειγμα, ότι ενώ το 1965, υπήρχαν 53 εκ. χοίρων σε πάνω από 1 εκ. Αμερικάνικες φάρμες, σήμερα, κυριολεκτικά πνίγονται στα «κλουβιά» των 65.000 αγροεπιχειρήσεων 65 εκ. χοίροι, με αδυνατισμένα ανοσοποιητικά συστήματα[5] ―σε μια από τις οποίες, τη Smithfields (η οποία «τυχαίνει» να είναι η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγός χοιρινού κρέατος στον κόσμο και διαβόητη για τις οικολογικές παραβάσεις της), ξεκίνησε η γρίπη στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ.

· Η εξάπλωση της γρίπης έχει απόλυτη σχέση με τα συμφέροντα της τουριστικής βιομηχανίας και των αεροπορικών εταιρειών. Έτσι, ενώ τα πρώτα συμπτώματα της γρίπης εμφανίστηκαν στο Μεξικό τον Φεβρουάριο, πέρασαν δύο μήνες πριν η Μεξικανική ελίτ τα ανακοινώσει στον ΠΟΥ για να μην ζημιωθεί η τουριστική της βιομηχανία. Αλλά και όταν τα ανακοίνωσε δεν ελήφθη κανένα μέτρο περιορισμού ή και διακοπής των πτήσεων στις πληγείσες περιοχές, για να μην θιχτούν τα συμφέροντα του τουριστικού κλάδου και των αερομεταφορέων, ενώ η Κύπρια Επίτροπος Υγείας της ΕΕ αποδοκιμάστηκε από την υπόλοιπη Κομισιόν όταν τόλμησε να αναφέρει κάτι τέτοιο. Το αποτέλεσμα ήταν η μέσα σε 12 μέρες εξάπλωση της γρίπης σε άλλες τόσες χώρες και σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν χώρα στον κόσμο που δεν έχει πληγεί.

· Η αντιμετώπιση της γρίπης γίνεται με τρόπο που προωθεί άμεσα τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών. Έτσι, ακόμη και στο στάδιο αυτό του πρώτου κύματος και των ήπιων συμπτωμάτων, τα μεν προληπτικά μέτρα (πέρα από τα εμβόλια) αγνοούνται[6], τα δε υπόλοιπα μέτρα (εμβόλια, αντι-ιικά φάρμακα κ.λπ.) χορηγούνται αφειδώς, χωρίς οι ιατρικές υπηρεσίες να περιμένουν καν την τυχόν επιδείνωση της κατάστασης από την εμφάνιση νέου κύματος με ένα μεταλλαγμένο ιό, που πράγματι θα έκανε αναγκαία την άμεση μαζική χρήση τους.

Συμπερασματικά, η σημερινή παγκόσμια κρίση[7] δεν σημαίνει μόνο μια πολυδιάστατη κρίση που εκτείνεται από το οικονομικό στο πολιτικό πεδίο και από το οικολογικό στο κοινωνικό, αλλά και μια σοβαρή βιολογική κρίση που εκδηλώνεται με τη δραματική επιδείνωση της δημοσίας υγείας, ως συνέπεια του θανάσιμου εναγκαλισμού της από τις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες και της πλανητικής καταστροφής που επιφέρει το εντατικό αγροτικό σύστημα, το οποίο συμβάλλει σημαντικά στην αναπαραγωγή της καταναλωτικής κοινωνίας.

[1] Βλ. Θρησκεία, Αυτονομία, Δημοκρατία, (Ελ. Τύπος, 2000)

[2] Johann Hari, “Drug companies are the biggest funders of university research – and they want a return,” The Independent (17/11/2009).

[3] Felicity Lawrence, “The pigs’ revenge,” The Guardian (2/5/2009) & Eat Your Heart Out: Why the Food Business is Bad for the Planet and Your Health (Penguin, 2008)

[4] Debora MacKenzie, consultant, “Pork industry is blurring the science of swine flu,” New Scientist (30/4/2009).

[5] Mike Davis, “The swine flu crisis lays bare the meat industry's monstrous power”, The Guardian (27/4/2009).

[6] Βλ. Δρ. Π. Κουμεντακη, Γρίπη Η1Ν1 (Κουκκίδα, 2009).

[7] Βλ. Τ. Φωτόπουλος, Η παγκόσμια Κρίση, η Ελλάδα και το Αντισυστημικο Κίνημα (Κουκκίδα, 2009).