ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ:
Πέρα
από την δαιμονολογία της ποινικοποίησης
και την “προοδευτική” μυθολογία της
φιλελευθεροποίησης
Πρόλογος
ΤΑΚΗΣ
ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Στο μικρό αυτό βιβλίο
συγκέντρωσα την αρθογραφία μου πάνω στο θέμα των ναρκωτικών που σήμερα
αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα κοινωνικό πρόβλημα στην χώρα μας αλλά και
διεθνώς. Τα συγκεντρωμένα κείμενα, που, εκτός από τον Πρόλογο, δυο νέα άρθρα
(«Η προοδευτική μυθολογία για τα ναρκωτικά (2)» και «Ο Τσόμσκι και τα
ναρκωτικά») καθώς και τον Επίλογο, έχουν όλα δημοσιευθεί στη τακτική μου
στήλη στην Ελευθεροτυπία, παρατίθενται αυτούσια και σε χρονολογική
σειρά, ώστε να είναι δυνατή η παρακολούθηση της διαχρονικής εξέλιξης του
σχετικού προβληματισμού πάνω στο θέμα. Το μειονέκτημα βέβαια αυτού του
τρόπου παράθεσης είναι οι αναπόφευκτες επαναλήψεις για τις οποίες ελπίζω να
με συγχωρήσει ο αναγνώστης.
Ο βασικός λόγος που με
παρακίνησε στην έκδοση αυτών των άρθρων ήταν η πρόθεση μου να ξεκινήσει επί
τέλους ένας σοβαρός διάλογος πάνω στο θέμα, πέρα από την δαιμονολογία της
ποινικοποίησης, αλλά και την «προοδευτική» μυθολογία με στόχο την
φιλελευθεροποίηση, είτε με την έννοια της νομιμοποίησης, δηλαδή της
ελεύθερης χρήσης oπoιoυδήπoτε vαρκωτικoύ μετά από oρισμέvη ηλικία, είτε με
τηv έvvoια της απoπoιvικoπoίησης της πρoσωπικής χρήσης τωv «μαλακώv»
vαρκωτικώv (κάvvαβις κ.λπ.) και της διάθεσης των «σκληρών» με απλή συνταγή
γιατρού.
Όπως είναι φανερό, το
βιβλίο προτείνει μια τρίτη ριζοσπαστική προσέγγιση πέρα από αυτόν τον
άκαρπο, αλλά και επικίνδυνο, διπολισμό, που έχει μονοπωλήσει έως τώρα τον
δημόσιο διάλογο πάνω στο θέμα. Δεδομένου ότι ήδη διαγράφονται οι τάσεις στο
Ευρωπαϊκό κατεστημένο για την φιλελευθεροποίηση με την δεύτερη έννοια
(νομιμοποίηση των «μαλακών» ναρκωτικών και χορήγηση των «σκληρών» με
συνταγή) είναι επιτακτική ανάγκη οι πολίτες να κατανοήσουν τις πραγματικές
διαστάσεις και αίτια του προβλήματος, ώστε να σταματήσουν την πορεία μας
προς την Χασισοκοινωνία που ανατέλλει. Ιδιαίτερα, μάλιστα, τη στιγμή αυτή
που κατακλύζονται καθημερινά από την παραπληροφόρηση των Μ.Μ.Ε., τα οποία
μονοπωλούν είτε οι οπαδοί της ποινικοποίησης, είτε το αναδυόμενο νέο
κατεστημένο των «προοδευτικών» εκσυγχρονιστών που υποστηρίζουν την
φιλελευθεροποίηση.
Σύμφωνα με τη
θεμελιακή θέση του βιβλίου, η λύση στο πρόβλημα δεν βρίσκεται ούτε στη
συνέχιση της ποινικοποίησης της χρήσης και της φυλάκισης των χρηστών, αλλά
ούτε και στη φιλελευθεροποίηση, που προτείνουν σήμερα οι Ευρωπαϊκές «ελίτ»
με την ενεργό υποστήριξη των «προοδευτικών» εκσυγχρονιστών ―λύση που τελικά
καταλήγει στη νάρκωση των αντιδράσεων των θυμάτων της νεοφιλελεύθερης
συναίνεσης. Κατά τη θέση που υποστηρίζεται στο βιβλίο αυτό, η λύση στο
πρόβλημα των ναρκωτικών θα έπρεπε vα στοχεύει πρωταρχικά στηv απoτρoπή της
παραπέρα εξάπλωσης της κατάχρησης vαρκωτικώv και τη παράλληλη κoιvωvική
ενίσχυση τωv εξαρτημέvωv μέσω της δημιουργίας κοινοτικών κέντρων που, με
στόχο τηv εvδυvάμωση της ατομικής αυτovoμίας τους, θα στήριζαν τα
προγράμματα πρόληψης και κοινωνικού ελέγχου.
Η θέση αυτή, που είναι
απόλυτα συμβατή με το ελευθεριακό όραμα μιας περιεκτικής δημοκρατίας, ελπίζω
ότι θα συμβάλλει σε ένα γόνιμο και ριζοσπαστικό προβληματισμό πάνω στο
θέμα. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν ο προβληματισμός της Αριστεράς στη χώρα μας
επίσης δεν ξεφεύγει από το αδιέξοδο δίπολο απαγόρευση (ΚΚΕ) ―
φιλελευθεροποίηση («εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού συν τους
φιλελεύθερους…αντιεξουσιαστές). Η διατύπωση επομένως μια θέσης πάνω στα
ναρκωτικά με βάση την ελευθεριακή σκέψη, και όχι την «εκσυγχρονιστική», ή τη
φιλελεύθερη σκέψη που υποδύεται την ελευθεριακή, αποτελεί σήμερα επιτακτική
ανάγκη. Στον σχετικό προβληματισμό ελπίζω να συμβάλλει το βιβλίο αυτό.
Τάκης Φωτόπουλος
Μάρτης 1999