December 8, 2013

---

Fashizëm apo kapitullim i të Majtës?

TAKIS FOTOPOULOS

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

Greek version:
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_12_08.html  

 

Ngjarjet në Ukrainë janë didaktike, qoftë edhe nëse pseudo-pasqyra që transmetojnë mjetet e komunikimit masiv (MKM) të Elitës Mbikombëtare (E/M) është e një “revolucion” popullor kretinësh për të drejtat e tyre për t’u bërë robër të saj brenda BE-së, me qëllim që të vetë-vriten si populli Grek! Por nuk do të qendroj këtu te “revolucioni” i sotëm portokalli në atë vend nga borgjezët filoperëndimor dhe mikromborgjezët e Kievit, gjithashtu dhe te provokatorët e shërbimeve të E/M që e organizojnë, por te dy mësimet bazë të saj, të cilët janë veçanërisht të rëndësishëm për të gjithë popujt europian dhe veçanërisht popullin Grek.

Së pari, Beteja Sociale në epokën e globalizmit neoliberal nuk mund të jetë vetëm e karakterit social-çlirimtar, por duhet të jetë nacional-çlirimtar. Këtë e tregon fakti se integrimi i vendeve në globalizmin neoliberal që nuk bën pjesë në E/M (kryesisht, në “Grupin 7), do të thotë humbje e çdo shenje të pavarësisë sociale dhe rrjedhimisht kombëtare. Ndaj beteja për çlirimin social, sot, kalon nga çlirimi kombëtar. Ushtritë pushtuese që shkatërrojnë dhe plaçkisin vendin dhe shtresat popullore, (me njëmendësinë e një njësie të vogël të sistemuar që kontrollojnë MKM, partitë, “inteligjencën” e majtë etj.) nuk është një ushtri e zakonshme me veshje ushtarake dhe mjete vdekjeprurëse të dhunës fizike, por një ushtri ekonomike me kostume, që zotëron gjithashtu mjete vdekjeprurëse të dhunës ekonomike dhe mjete për t’a justifikuar atë.

Së dyti, synimi i Betejës Sociale nuk mund të jetë veç globalizmi neoliberal, të cilin e drejton një E/M e cila arrin të promovojë suksesshëm vetëm pseudo-“revolucionet” e saj (“revolucionet” portokalli në Europën Lindore, pseudo-revolta në Libi, Siri etj.) ndërsa përpjekjet revoltuese të popujve që janë të lidhur nga këmbët dhe duart nga ajo, siç janë revoltat Greke, mbyten me mënyrën më të ashpër sapo të shfaqen. Njëlloj, popujt që rezistojnë në integrim dënohen në maskër të pamëshirshme, siç është populli Libian dhe Sirian. Megjithëatë, arroganti Barroso nuk ngurroi të flasë për shkelje të drejtash në Ukrainë, kur policia guxoi të godasë “demonstuesë” që bënë sulme me buldoza në ndërtesa qeveritare, “duke harruar” se i njëjti veprim në vend tjetër “demokratik” të BE-së do të kishte çuar shumë në varreza!

Përkundrazi, d.m.th. me propagandë çorjentuese të së “Majtes” së degjeneruar, globalizmi nuk është kimerë etj., por dukuri sistemike që tregohet lehtë se vetëm neoliberal mund të jetë brenda sistemit kapitalist. Njëlloj, neoliberalizmi nuk është dogmë (“tronditëse” dhe shumë përralla të tjera) as politikë e keqe e disa politikanëve dhe ekonomistëve neoliberalë të “këqij”, por thjesht ideoligjia e globalizmit. Globalizmi neoliberal është, d.m.th. kuadri i nevojshëm institucional që siguron hapjen e nevojshme dhe çlirimin e tregjeve (kapitalit, mallrave, shërbimeve dhe punës) për funksionimin rezultativ të ndërmarrjeve shumëkombshe që sot kontrollojnë ekonominë e globalizuar.

Nuk është, rrjedhimisht, e çuditshme se në të gjithë Europën ka marrë hov “nga poshtë’ një lëvizje e padëshmuar, e cila, direkt, drejtohet kundër BE-së por, indirekt, kundër globalizmit neoliberal. Kjo lëvizje mbështetet kryesisht te viktimat e globalizmit që shtyhen në papunësi masive dhe varfëri, nxjerrjes në ankand të shtëpive ose në vetë-vrasje. Këto shtresa popullore, herët a vonë kuptojnë mashtrimin e të “Majtës” së degjeneruar e cila me ndërgjegjje i çorjenton se katastrofa e sotme do të mund të kalonte nga BE-ja pavarsisht humbjes së pavarësisë ekonomike dhe kombëtare. Atëherë, pashmangshmërisht, orjentohen drejt lëvizjeve nacionaliste të çdo lloji që janë vetëm ato që çojnë flamurin anti-BE: nga lëvizjet patriotike deri te lëvizjet fashiste—analogjikisht me kushtet lokale. Por ai nacionalizëm që dënon neveritshëm E/M gjithashtu dhe elita Sioniste (në kohën, kur, shteti më i fuqishëm nacionalist është shteti Sionist!) ka pak lidhje me nacionalizmin e paraluftës që çoi në dy luftra botërore. Bëhet fjalë për një nacionalizëm mbrojtës të ri që nuk synon pushtimin e një “hapësire të gjallë” të re etj., si ai i vjetri, por, kryesisht, ai synon “mbrojtjen” e pavarësisë kombëtare (kulturën kombëtare, punës vendore etj.) që rrezikon nga hapja dhe çlirimi i tregjeve që imponon globalizmi.

Shkaku kryesor që këto shtresa popullore orjentohen te lëvizjet nacionaliste nuk është rrjedhimisht se ata u bënë beftas fashistë, por kapitullimi i të “Majtës” së degjeneruar që në vend të ngrejë flamurin anti-BE në vend të lëvizjeve nacionaliste, në një betëje për çlirim social dhe kombëtar, bën beteja “antifashiste” bashkë me të “majtët” e sistemuar. Nuk është rrjedhimisht e çuditshme se e “Majta” në heshtje bashkohet në votimin e ligjeve antiracist ose “antifashist”, siç kërkon E/M bashkë elitën Sioniste. Kështu, SYRIZA, në vend që të nxisë betëjë kundër ligjit antiracist (siç bëri ndershmërisht KKE nga e Majta), me të cilin E/M, në bashkëpunim me elitën Sioniste, imponon çensurë, mungonte duke votuar “prezente”! Kjo do të thotë se nëse për shembull dikush mbështet betejën nacionalçlirimtare të udhëheqjes Siriane Bathiste kundër E/M dhe kriminelëve që paraqesin revolucionarët që kanë shkatërruar vendin, rrezikon të shkojë në burg si mbështetës krimesh lufte dhe kundër njerëzimit, siç zbuloi tashmë organi i E/M, Komisioni i të Drejtave të OKB-së. Natyrisht, as edhe ai Komision, as edhe bashkëqumështorët e tij të OJQ-ve që luftojnë për të drejtat (Amnistia Ndërkombëtare, HRW etj.) nuk u përpoqën ndonjë herë të karakterizojnë si kriminelë lufte krye-kriminelët Bush, Bler etj., të cilët janë përgjegjës për vdekjen e miliona njerëzve. Megjithë këto, politikucët e mjerimit që votuan atë ligj qartësisht fashist guxojnë dhe flasin për demokraci dhe luftë kundër…fashizmit. Kapitullimi i të “Majtës” është një tjetër arsye kryesore që imponon nevojën e Rezistencës gjithëpopullore për të cilën do të rivij.

 

Publikuar në, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (8 Δεκεμβρίου 2013). Përkthyer nga greqishtja, dhe nga Ylli Përmeti